Wat een bijzonder gevoel toen we na een lange vliegreis uit het vliegtuig stapten en uitkeken over die eindeloze steppe! Wow, we zijn in Namibië!
Namibië:
Wat een prachtig land! Dankzij de regen die er afgelopen tijd veelvuldig is gevallen, is de natuur heel groen. Ik heb enorm genoten van de overweldigende natuur en de imposante landschappen. Bergen in allerlei soorten en maten, uitgestrekte vlaktes, diepblauwe meren, die typisch Afrikaanse bomen en struiken, inheemse planten en bloemen, giraffen, zwijnen, springbokken, zebra’s, gemzen, neushoorns, struisvogels, apen, krokodillen en al die andere mooie dieren, prachtige luchten, een schitterende sterrenhemel, mooie mensen…
Rehoboth, Block E:
Helaas heeft Namibië een geschiedenis van uitbuiting en onderdrukking. De gevolgen daarvan zijn duidelijk te zien in Block E. Werkloosheid, armoede, honger, drankmisbruik met alle gevolgen van dien, erbarmelijke omstandigheden. We hebben het gezien, gehoord, gevoeld, geroken, ervaren. We kregen veel te verwerken. Ik voelde me ongemakkelijk vanwege mijn blank-zijn en “onze” schuld aan deze situatie. Ik was soms geschokt door wat ik zag en meemaakte en lag er soms wakker van. Wat een troosteloosheid en uitzichtloosheid!
Maar… te midden van dat alles ontmoetten we ook mensen die zich uitstrekken naar God. Hem iedere dag danken voor Zijn liefde voor hen. Die Hem niet de rug toekeren en Hem de schuld geven van de ellende van alle dag, maar zich juist tot Hem wenden en het van Hem verwachten. Wat mooi om dit mee te maken en elkaar te herkennen als broers en zussen.