Een parel van een vrouw heeft besloten haar leven bewust in dienst te stellen van anderen. Midden in een wijk zet ze haar luidspreker neer en begint ze te zingen. De kinderen hollen naar haar toe. Ze stralen en Maureen zelf straalt ook. Ze laat de kinderen dansen en een moment van geluk beleven. Maureen geeft de kinderen wat ze hard nodig hebben. Aandacht, liefde, waardigheid.
“Een kind verdient het om kind te zijn”, vertelt ze. “Ze leven in een veel te harde omgeving, zijn vaak op straat waar het gevaarlijk is, met veel geweld en alcoholmisbruik. Veel kinderen groeien op in gebroken gezinnen. Ze moeten de mogelijkheid krijgen om te genieten van alles wat lekker en goed is, om blij te zijn, om liefde te ondervinden, om de mooie dingen in het leven te ervaren. Dat vind ik heel belangrijk.”
“Wat ik vooral zie als ik met de kinderen zing is potentie. Je ziet de mooiheid van de Heer in de kinderen. Je ziet de mogelijkheden in hun levens en dat is prachtig. Dat maakt echt mijn dag om dat te zien.”
“Wat mij pijn doet in mijn hart, is als ouders er niet zijn voor hun kinderen. Dat doet zeer, omdat ik zelf zonder moeder ben opgegroeid; zij kwam om bij een auto-ongeluk toen ik nog heel jong was. Ik vind het oneerlijk en hartverscheurend om te zien dat een ouder van het kind er wel is, maar zich niet om het kind bekommert. Ik vind het vreselijk dat ouders de noodzaak niet zien om het belang van het kind voorop te stellen.”
“Mijn persoonlijke missie is het om aan de kinderen Jezus Christus te laten zien en ze er bewust van te maken dat Hij een persoon is waarmee je kunt wandelen. Iemand waar je op kunt vertrouwen en Iemand waarmee je elke dag kunt bewegen. Het geheim van verandering is om te wandelen met Jezus. Om niet op jezelf en je eigen kracht te vertrouwen, maar om te vertrouwen op de Heer en om er zeker van te zijn dat de keuzes die je maakt de juiste keuzes zijn. Dat zal je ver brengen.”
“Het werken met jonge kinderen is mooi: je kunt ze goed inspireren en makkelijker bereiken. Het leven van een tiener is al moeilijker om te draaien. Zij zijn al gewend aan de armoede, aan het feit dat ze niet genoeg liefde krijgen.”
“Ik geloof dat het RKC een plek is waar de zonnestralen door de wolken komen als de storm is gaan liggen. Alles rondom deze kinderen is niet zoals het hoort te zijn, maar hier kunnen ze richting krijgen en uitzien naar een goede toekomst. Dat zie ik als hoop.”
