Verslag jongerenreis 2015

Eerste indrukken

Overweldigd door de toch wel koude winter in Afrika staan we zaterdagmorgen vroeg op het vliegveld net buiten Windhoek. Hier staan al een aantal medewerkers van het RKC om ons op te halen. Indrukwekkend zijn onze eerste indrukken die we opdoen tijdens deze rit: we ervaren de slechte wegen en zien de verwaarloosde huisjes en de onverzorgde mensen. Sprake van verwondering is er wanneer we de nog ongerepte, schitterende natuur van Namibië zien. ’s Avonds, tijdens een wandeling door Block E (de armste wijk van Rehoboth), blijken onze eerste indrukken die we opdeden tijdens de autorit nog maar de ‘luxere’ wijken van Rehoboth te zijn. Dit inzicht zet ons des te meer stil bij de leefomstandigheden van de inwoners van Rehoboth en dan met name van Block E. Ook een vergelijking met onze leefomstandigheden thuis maakt ons bewust van de wereld waarin we terecht gekomen zijn. Daar waar de inwoners van Block E leven in ‘blikjes’ (kleine en vuile onderkomens gemaakt van ijzeren golfplaten) omringd door afval, wonen wij in goed geïsoleerde stenen huizen en daar waar wij vaak uitzicht hebben op een welvarende toekomst, zijn de inwoners van Block E vanwege hun uitzichtloze toekomst en leefomstandigheden veelal gericht op het korte geluk: drank.

Week 1

Samen met Corwin, Gerdien en vele inwoners uit de verschillende blocken van Rehoboth, starten wij op zondag onze week in de Rijnse kerk. Kenmerkend aan deze dienst zijn de warme begroeting, de vele liederen (begeleid door verschillende koren), de taken van de kerkenraad en de fysieke aanwezigheid van de kerkleden: er wordt geklapt en gedanst. Met het van de vele indrukken afkomstige gevoel al een geruime tijd in Namibië te zijn, beginnen we aan dag drie: maandag. Vanaf deze dag helpen we mee met het programma op het René Kids Centre. Dit betekent dat we op maandag actief zijn met het ontvangen en vermaken van 400 kinderen tijdens de Kidsclub. Hun enthousiasme en overgave tijdens de liederen en spelletjes, maar ook hun behoefte aan aandacht en liefde, verrast ons. Diezelfde inzet en tevredenheid bij de kinderen ervaren we op dinsdag tijdens de schoolklas, huiswerkklas en Kidsclub Outreach. De kinderen lijken onze onervarenheid en spanning niet op te merken: ze genieten van onze inspanning en aandacht. Na wat kluswerkzaamheden op de woensdagmorgen, vertrekken we woensdagmiddag naar Sossusvlei. Ondanks de ontberingen tijdens onze nacht op een camping in de buurt van de vallei (lees: midden in de woestijn), genieten we de volgende morgen al vroeg van Dune 45 en Deadvlei. Vrijdag organiseren we op ons eigen gemaakte voetbalveld een voetbaltoernooi. Ook verzorgen we de catering en de openingsact tijdens de door het RKC georganiseerde talentenshow.

Zaterdagmorgen begeleiden we het evenement voor de gestremdes (gehandicapten) uit Rehoboth. ’s Middags ontspannen we ons tijdens de safari in Okapuka. Bijzonder zijn de momenten waarop we de verschillende dieren, zoals neushoorns, krokodillen en giraffen, van dichtbij zien.

Tussen het programma door verrichten we kluswerkzaamheden, zoals het paars verven van het RKC-gebouw, het realiseren van een voetbalveld en het maken van speeltoestellen. Ook brengen we, afgezien van de donderdagmorgen, iedere ochtend een bezoek aan het ziekenhuis. Daar verzorgen en vermaken we de vaak achtergelaten en ondervoede baby’s.

Week 2
Op de tweede zondag tijdens onze reis bezoeken we de Gospel Mission kerk in Rehoboth. Kenmerkend aan deze dienst zijn de (luid) hoorbare gebeden van de bezoekers en het radicale aspect in de preek van de pastor (‘Ons wel een uur kijk naar die TV maar ons nie bid een uur nie?’) Ook viel de nogal prikkelende en stimulerende preek op vlak voor de offergave. (Dollars/randen in je broekzak houden leek onmogelijk.) Zondagmiddag organiseren de Nederlandse RKC-medewerkers voor ons een braai (Afrikaanse barbecue). Vanaf de maandag vulde ons programma zich weer met het helpen tijdens de Kidsclub, de Kidsclub Outreach, de schoolklas en de huiswerkklas. Net als in week 1 stonden deze week velen van het reisteam vroeg op om de baby’s in het ziekenhuis te verzorgen en te vermaken. Tijdens de overige uren gingen we ook verder met het klussen in en om het RKC-gebouw: we verfden het gebouw voor de tweede maal paars en de kozijnen kregen een nieuwe laag wit. De speeltoestellen werden afgemaakt en daarna geverfd. Daarnaast is er door een aantal een blikje gebouwd voor een mevrouw uit Block E die haar woning had verloren door een brand.

Ongemerkt snel kwam onze terugreis, gepland op donderdagmiddag 30 juli, dichterbij. Een ieder van ons kijkt terug op een zeer geslaagde reis. We zijn geconfronteerd, hebben ontmoet en zijn ontzettend verrijkt. Nogmaals dank aan een ieder die deze reis (financieel) mogelijk heeft gemaakt.